مسیحیت پس از پایان حیات زمینی حضرت عیسی(به روایت اناجیل) شکل گرفت و از طریق حواریون و رسولان وی در جهان انتشار یافت. عیسی در یک خانواده‌ی یهودی به دنیا آمد و مثل یک یهودی زندگی کرد و بارها حواریون خود را توصیح کرد که تورات را نقض نکنند. در منابع اصلی مسیحی، هیچ چیزی که نشان دهد عیسی به دنبال راه اندازی یک دین جدید بود وجود ندارد. از این نظر به جرأت می‌توان مسیحیت کنونی را یک آئین مرکب از چندین جریان فکر دانست که سالیانی پس از عیسی شکل گرفته است. چنان‌که کریستوفر استید اشاره کرده است تاریخ اندیشه‌ی مسیحی به سه دوره‌ی مهم و اساسی عهد باستان، قرون وسطی، و عصر جدید تقسیم می‌شود. پنج قرن نخست تاریخ مسیحیت که بخش متأخر عهد باستان است، دوره‌ی شکل‌گیری چارچوب و ساختار اندیشه‌ی مسیحی است. در این دوره است که مسیحیت به عنوان یک دینی در میان دیگر دین‌‌ها ظهور کرد.

درباره نویسنده: مهراب صادق‌نیا دنش‌آموخته‌ی حوزه علمیه قم است. او که دوره‌ی سطح چهار تفسیر و علوم قرآن را پشت سرگذاشته است، از میانه‌های دهه هفتاد هجری به دین‌شناسی تطبیقی در حوزه‌ی ادیان ابراهیمی مشغول است. مهراب صادق‌نیا افزون بر تحصیلات حوزوی، دکتری خود را از دانشگاه علامه طباطبایی در رشته‌ی جامعه‌شناسی فرهنگی گرفته و این سال‌ها بیش‌تر به جامعه‌شناسی دین و اخلاق مشغول است.